Στο χθεσινό φύλλο της «Κυριακάτικης» (www.enet.gr) η στήλη κατέγραψε τους λόγους για τους οποίους οι Ελληνες θα ήταν πιο χρήσιμο να ασχολούνται με το τι έκαναν και τι κάνουν οι ίδιοι για την πατρίδα τους.
Και όταν εξαντλήσουν αυτές τους τις προσπάθειες σε καθημερινό επίπεδο, ας στραφούν εναντίον εκείνων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βλάπτουν τα συμφέροντα της χώρας. Οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, σπανίως είναι αυτοί που φαίνονται.
Συνήθως, αυτοί που βλάπτουν τα συμφέροντα μιας χώρας, όταν δεν είναι οι ίδιοι οι κάτοικοί της, είναι οι κυβερνήτες της, οι εξωτερικοί παράγοντες που οι κυβερνήτες της επιτρέπουν να βλάψουν τη χώρα και, τέλος, οι εξωτερικοί παράγοντες που αυθαιρετούν επί των συμφερόντων της χώρας
Σε προ μηνός άρθρο η στήλη είχε αποκαλύψει πώς η τρομοκράτηση της διεθνούς κερδοσκοπίας επί των ελληνικών ομολόγων δεν είναι παρά μια απάτη, όπου τα προϊόντα είναι απεχθή με επιτόκιο αγοράς 3,5%, αλλά ελκυστικά με επιτόκια αγοράς 6%!!
Σήμερα, το ερώτημα στοχεύει ακόμα πιο πολύ στη ρίζα του κακού: Η Ελλάδα βρίσκεται υπό διαχείριση από ένα απολύτως διεφθαρμένο και άναρχο εσωτερικό πελατειακό σύστημα διαπλοκής, που καταχράται το δημόσιο χρήμα και δανείζεται απ' έξω στο διηνεκές με νοοτροπία μπαταχτσή απατεώνα.
Νομίζει κανείς ότι η Ιταλία είναι σε καλύτερη μοίρα; Μήπως η Βρετανία; Οι ΗΠΑ; Εκεί, άλλοτε η πανίσχυρη Μαφία και άλλοτε το ουσιαστικά κυβερνόν τραπεζιτικό σύστημα κυβερνάει, αλλά... Αλλά οι χώρες αυτές έχουν παραγωγή! Είναι βιομηχανικές. Κάτι κατασκευάζουν, παρέχουν ένα know How που έχει αξία. Και που αντισταθμίζει σαν εχέγγυο την καταλήστευση του πλούτου από τους μαφιόζους και τα χρηματοοικονομικά κυκλώματα.
Το ερώτημα, όμως, ορθώνεται αμείλικτο προς όλη την (έτσι τη λένε) αγορά: Ποιοι είναι αυτοί που καθορίζουν τις θέσεις και τις ισχείς των οικονομιών των χωρών; Οι οικονομικές επιδόσεις των χωρών; Τα οικονομικά στοιχεία των χωρών; Οχι.
Αυτοί που καθορίζουν σήμερα την οικονομική θέση μιας χώρας είναι τα γραφεία ΠΡΟ-ΠΟ της παγκόσμιας οικονομίας.
Ποιος καθορίζει το επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας; Οι αγορές, λέει η Ε.Ε. Kiss my ass, λέει η πραγματικότητα. Αυτός που καθορίζει το επιτόκιο είναι τα νέα προϊόντα (λέγε με τζόκερ, πρότο, λότο) που εφευρίσκουν χρηματοπιστωτικές εταιρείες για να κερδίζουν οι ίδιες και οι πελάτες τους, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από κεφάλαια και προϊόντα συνταξιούχων των ΗΠΑ, κεφαλαιούχων απ' όλο τον κόσμο και ιδιωτών και εταιρειών, που έχουν ένα κομπόδεμα και θέλουν το 10 να το κάνουν 1.000 αμέσως!
Τα swaps και τα cdo's, που πρωταγωνιστούν τον τελευταίο καιρό στην αρθρογραφία, δεν είναι τίποτε άλλο από στοιχήματα. Που παίζονται για το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει μία χώρα! Ουσιαστικά, αφήνοντας μία χώρα να ζήσει ή καταδικάζοντάς την να πεθάνει!
Στοιχηματίζει σ' αυτό το σύστημα ένα κεφάλαιο, ένα fund, αν τα ομόλογα μιας χώρας θα αγοραστούν ή όχι! Αν θα αποπληρωθούν ή όχι! Και στοιχηματίζουν σε έναν στημένο τζόγο, όπου ο διοργανωτής χρηματοπιστωτικό ίδρυμα έχει καθορίσει, σε συνεργασία με τους πέντε (δικούς του) αξιολογητές την πορεία και το μέλλον της τιμής του επιτοκίου!
Μιλάμε για μια διεθνή απάτη, όπου το πιο εξοργιστικό είναι η απάθεια με την οποία την παρακολουθούν τα κράτη. Οχι μόνον την παρακολουθούν, αλλά την αντιμετωπίζουν ως νόμιμη οικονομική συμπεριφορά, με βάση την οποία αντιμετωπίζουν μια χώρα. Καλή ώρα την Ελλάδα.
Με ξεδιαντροπιά χιλίων καρατίων, η Βρετανία και η Γερμανία απειλούν την Ελλάδα με κυρώσεις και της επιβάλλουν μέτρα λιτότητας επειδή οι αγορές (!) (ποιες;!) την υποβαθμίζουν! Δηλαδή τα διεθνή γραφεία στοιχημάτων, για να πάρουν μεγαλύτερη σύνταξη οι Αμερικανοί και Βρετανοί ασφαλισμένοι στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να αυγατίσουν τα κεφάλαιά τους οι διάφοροι αεριτζήδες, που οικονόμησαν από μαύρα λεφτά των καυσίμων, των όπλων και των ναρκωτικών.
Και το ερώτημα είναι: Γιατί τα κράτη που έχουν τη δύναμη να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν τη δημιουργία χρηματοπιστωτικών προϊόντων, επιτρέπουν τα προϊόντα τζόγου, που κατατρώνε τα ίδια τα κράτη;
Γιατί η ανθρώπινη βλακεία είναι ισχυρότερη από τη γνώση, ότι κάθε παλούκι που νομιμοποιείς μπορεί κάποια μέρα να βρεθεί από πίσω σου. Τόσο απλό, τόσο ανθρώπινο. Και τόσο απάνθρωπο.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
Και όταν εξαντλήσουν αυτές τους τις προσπάθειες σε καθημερινό επίπεδο, ας στραφούν εναντίον εκείνων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βλάπτουν τα συμφέροντα της χώρας. Οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, σπανίως είναι αυτοί που φαίνονται.
Συνήθως, αυτοί που βλάπτουν τα συμφέροντα μιας χώρας, όταν δεν είναι οι ίδιοι οι κάτοικοί της, είναι οι κυβερνήτες της, οι εξωτερικοί παράγοντες που οι κυβερνήτες της επιτρέπουν να βλάψουν τη χώρα και, τέλος, οι εξωτερικοί παράγοντες που αυθαιρετούν επί των συμφερόντων της χώρας
Σε προ μηνός άρθρο η στήλη είχε αποκαλύψει πώς η τρομοκράτηση της διεθνούς κερδοσκοπίας επί των ελληνικών ομολόγων δεν είναι παρά μια απάτη, όπου τα προϊόντα είναι απεχθή με επιτόκιο αγοράς 3,5%, αλλά ελκυστικά με επιτόκια αγοράς 6%!!
Σήμερα, το ερώτημα στοχεύει ακόμα πιο πολύ στη ρίζα του κακού: Η Ελλάδα βρίσκεται υπό διαχείριση από ένα απολύτως διεφθαρμένο και άναρχο εσωτερικό πελατειακό σύστημα διαπλοκής, που καταχράται το δημόσιο χρήμα και δανείζεται απ' έξω στο διηνεκές με νοοτροπία μπαταχτσή απατεώνα.
Νομίζει κανείς ότι η Ιταλία είναι σε καλύτερη μοίρα; Μήπως η Βρετανία; Οι ΗΠΑ; Εκεί, άλλοτε η πανίσχυρη Μαφία και άλλοτε το ουσιαστικά κυβερνόν τραπεζιτικό σύστημα κυβερνάει, αλλά... Αλλά οι χώρες αυτές έχουν παραγωγή! Είναι βιομηχανικές. Κάτι κατασκευάζουν, παρέχουν ένα know How που έχει αξία. Και που αντισταθμίζει σαν εχέγγυο την καταλήστευση του πλούτου από τους μαφιόζους και τα χρηματοοικονομικά κυκλώματα.
Το ερώτημα, όμως, ορθώνεται αμείλικτο προς όλη την (έτσι τη λένε) αγορά: Ποιοι είναι αυτοί που καθορίζουν τις θέσεις και τις ισχείς των οικονομιών των χωρών; Οι οικονομικές επιδόσεις των χωρών; Τα οικονομικά στοιχεία των χωρών; Οχι.
Αυτοί που καθορίζουν σήμερα την οικονομική θέση μιας χώρας είναι τα γραφεία ΠΡΟ-ΠΟ της παγκόσμιας οικονομίας.
Ποιος καθορίζει το επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας; Οι αγορές, λέει η Ε.Ε. Kiss my ass, λέει η πραγματικότητα. Αυτός που καθορίζει το επιτόκιο είναι τα νέα προϊόντα (λέγε με τζόκερ, πρότο, λότο) που εφευρίσκουν χρηματοπιστωτικές εταιρείες για να κερδίζουν οι ίδιες και οι πελάτες τους, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από κεφάλαια και προϊόντα συνταξιούχων των ΗΠΑ, κεφαλαιούχων απ' όλο τον κόσμο και ιδιωτών και εταιρειών, που έχουν ένα κομπόδεμα και θέλουν το 10 να το κάνουν 1.000 αμέσως!
Τα swaps και τα cdo's, που πρωταγωνιστούν τον τελευταίο καιρό στην αρθρογραφία, δεν είναι τίποτε άλλο από στοιχήματα. Που παίζονται για το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει μία χώρα! Ουσιαστικά, αφήνοντας μία χώρα να ζήσει ή καταδικάζοντάς την να πεθάνει!
Στοιχηματίζει σ' αυτό το σύστημα ένα κεφάλαιο, ένα fund, αν τα ομόλογα μιας χώρας θα αγοραστούν ή όχι! Αν θα αποπληρωθούν ή όχι! Και στοιχηματίζουν σε έναν στημένο τζόγο, όπου ο διοργανωτής χρηματοπιστωτικό ίδρυμα έχει καθορίσει, σε συνεργασία με τους πέντε (δικούς του) αξιολογητές την πορεία και το μέλλον της τιμής του επιτοκίου!
Μιλάμε για μια διεθνή απάτη, όπου το πιο εξοργιστικό είναι η απάθεια με την οποία την παρακολουθούν τα κράτη. Οχι μόνον την παρακολουθούν, αλλά την αντιμετωπίζουν ως νόμιμη οικονομική συμπεριφορά, με βάση την οποία αντιμετωπίζουν μια χώρα. Καλή ώρα την Ελλάδα.
Με ξεδιαντροπιά χιλίων καρατίων, η Βρετανία και η Γερμανία απειλούν την Ελλάδα με κυρώσεις και της επιβάλλουν μέτρα λιτότητας επειδή οι αγορές (!) (ποιες;!) την υποβαθμίζουν! Δηλαδή τα διεθνή γραφεία στοιχημάτων, για να πάρουν μεγαλύτερη σύνταξη οι Αμερικανοί και Βρετανοί ασφαλισμένοι στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να αυγατίσουν τα κεφάλαιά τους οι διάφοροι αεριτζήδες, που οικονόμησαν από μαύρα λεφτά των καυσίμων, των όπλων και των ναρκωτικών.
Και το ερώτημα είναι: Γιατί τα κράτη που έχουν τη δύναμη να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν τη δημιουργία χρηματοπιστωτικών προϊόντων, επιτρέπουν τα προϊόντα τζόγου, που κατατρώνε τα ίδια τα κράτη;
Γιατί η ανθρώπινη βλακεία είναι ισχυρότερη από τη γνώση, ότι κάθε παλούκι που νομιμοποιείς μπορεί κάποια μέρα να βρεθεί από πίσω σου. Τόσο απλό, τόσο ανθρώπινο. Και τόσο απάνθρωπο.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου